Eens in de zoveel tijd blikt een bestuurslid terug op wat we allemaal hebben beleefd. Deze keer is het de eer aan PR-commissaris Gerben Beutick.
’28 de musical’ Dat zou een hit zijn, een kijkcijferkanon, wereldtourneewaardig. Ik heb al een aardig stuk geschreven. Act I begint ergens in nat gras met taart en Act II beslaat grotendeels de zoektocht naar de kers. Het is een groot spektakelstuk met bestuur XXVIII in de hoofdrol. Gerben denkt telkens de kers te hebben gevonden. Op de introdagen, de verrassingsactiviteit, bij het lasergamen, op de constitutieborrel van Awater, tijdens de kerstwandeling… Maar voorzitster Dirkje vindt de kersen steeds niet groot genoeg en dan BAM! Lockdown! DUN DUN DUN! Licht uit!
Op de tweede constitutieborrel aka cobo aka apenkooi die ik bijwoonde, kwam er een jongen naar me toe van studievereniging Alcmaeon. Hij zei tegen mij: ‘Hey gozer, waarom heb je geen bier in je hand?’. Ik stond hem zodanig verbijsterd aan te gapen dat hij snel wegliep. Bezweet in mijn pak tussen brallende jongvolwassenen die zichzelf de wereld vinden, riep alles in mij ‘haal me hier in godsnaam vandaan’. Nee, cobo’s waren niet mijn ding.
Licht aan! En dan komt mijn lievelingsgedeelte. Het tweede gedeelte van Act II. Lingo, de alumni-avond, de Valentijnsborrel, de Poetry Slam, de familiedag, het bowlen, de karaokeborrel, het Let’s GO feest, de lezing van Jacques Vriens, het Literair Diner, Gymmen met Gerben… De kersen worden steeds groter, maar tegelijkertijd voert een dreigend deuntje steeds meer de boventoon. Als je goed luistert, hoor je het rommelen op de achtergrond. TU tu tu TU tu tu TU TA TU TA TU TA TU STA TU TUH STA TU TUH!!
Soms komen er eerstejaars naar me toe die het me nog altijd kwalijk nemen dat ik ze een verschrikkelijk trauma heb gegeven op de verrassingsactiviteit aan het begin van het jaar. Ik vertelde toen dat hun hoogleraar onverwachts was overleden, dat hij bleek te zijn vermoord. Dat was natuurlijk de verzonnen moordzaak van het spel ‘Levend Cluedo’ dat we gingen spelen, maar dat had ik ze nog niet verteld… Tegen al die getraumatiseerde eerstejaars, maak ik in deze bestuursblog nogmaals mijn welgemeende excuses; sorry. Leuk feitje is wel dat ik de manier waarop ik het overlijdensbericht bracht, had geoefend met mijn huisgenoot. ‘Is het zo erg genoeg?’ vroeg ik haar…
De tijd is daar. Act II gaat eindigen. Sanne en Marieke liggen huilend in elkaars armen en Gerben zoekt verstrooid naar de bron van het geluid, terwijl Dirkje en Jaël een duet inzetten. Het is een theatraal duet met hoge uithalen en publieksparticipatie. Marieke en Sanne zetten een tweede stem in, het publiek ook. Tientallen handen gaan in de lucht. Gerben begint langzaam af te tellen in de maat. Nog 52, nog 50, nog 46, nog 35, nog 12, nog 7, nog 2, nog maar 1. Het lied stopt, het licht gaat uit.
Leden vragen mij geregeld “Gerben, hoe is het nou om bestuur te doen met vier vrouwen?”. Bij dezen zeg ik het nog één keer: “Kijk, vier vrouwen is aandacht verdelen, en dat vinden ze soms lastig. Het liefst geef ik ieder van hen natuurlijk alle aandacht die ze verdienen.” Haha nee eerlijk, wat ik heb geleerd; vier vrouwen is soms even meegaan in langdurig de beren bekijken voordat je die beren van de weg duwt. Het voordeel daarvan is wel dat je nooit overhaaste beslissingen neemt. (pssst het nadeel is dat de beer je kan opeten tijdens die denktijd lol)
Licht aan! Act III begint, de afwikkeling. Slow-motion. Bestuur 28 ziet handen klappen, maar er is slechts een hol geluid in de verte. Langzaam dringt het tot ze door en het Awater-applaus zwelt aan tot oorverdovend. De tijd versnelt terug naar normaal en het is feest. Het is gelukt! De statuten zijn ingestemd en voldoen weer aan de wet! Maar liefst 112 Awateraars hebben gestemd! ‘Is dit de kers?’ vraagt Gerben aan Dirkje. Dirkje knikt, ze straalt. Dit is de kers op de taart in het natte gras. De theme song van ’28 de musical’ komt weer terug; ook wel bekend als ‘Het Regent Zonnestralen’ van Acda & De Munnik.
De appjes die ik soms van leden krijg. ‘Ger, wat maak jij ontzettend leuke foto’s zeg!’ en ‘Ik vind die bijlesberichtjes zo lief; dan zie je de mens achter de vereniging.’ Daar smelt mijn hart van. Dat geeft waanzinnig veel energie. Net als de vriendschappen die je ziet ontstaan tijdens de introdagen en -activiteiten. En het valt niet vaak genoeg te benadrukken: de statuten-ALV; dat was echt vet. Al die Awateraars die tegelijkertijd hun liefde toonden voor Awater. Love dat.
De kers is gevonden en het tweede deel van Act III betreft de zoektocht naar – en de overdracht aan een kersvers bestuur. Onderwijscommissaris Sanne zal in haar bestuursblog verslag uitbrengen van dat laatste avontuur.
Met de groetelijke harten van
je favoriete bestuursboy,
tevens Canvaqueen en mediamagiër,
Ger de PR