Eens in de zoveel tijd blikt een bestuurslid terug op wat we allemaal hebben beleefd. Deze keer is het de eer aan secretaris Jaël van Staverden.
Daar stond ik dan. Secretaris van het achtentwintigste bestuur der studievereniging Awater. Ik ben erg perfectionistisch en ik zeg niet snel dat ik trots op mezelf ben, maar toen ik op 29 juni 2021 die penning om mijn nek kreeg en met een grote glimlach het hartverwarmende applaus van al die lieve Awateraars ontving, was ik dat stiekem toch wel een beetje.
Inmiddels is dat moment ruim vijf maanden geleden. Het is bizar hoe snel de tijd voorbijgaat. Er is nog geen seconde van mijn bestuursjaar geweest waarin ik niet aan het genieten was. (Oké, op de fotoshoots na dan.) Ik ben met onwijs veel plezier mijn functie aan het uitvoeren, secretaris is toch wel duidelijk de leukste functie van allemaal. Elke vergadering waarin ik mag notuleren ben ik weer helemaal in mijn element, bij elke mail die ik namens het bestuur verstuur moet ik mezelf even knijpen om te geloven dat het echt mijn naam is die onderaan de mail staat, en ik zal nooit wennen aan de lieve reacties die ik ontvang als ik weer een nieuwe ledenmail heb verzonden. Zelfs privacy en het voorkomen van dataleks vind ik, ondanks dat het soms enigszins stressvol is, een hele leuke verantwoordelijkheid. Het meest bijzondere moment als secretaris tot nu toe was denk ik het notuleren bij de Algemene Ledenvergadering, dat was echt ultiem notuleven. Toch deelt dit moment de eerste plek met het versturen van de eerste ledenmail, omdat dat wel een beetje mijn kindje is geworden.
Naast dat ik heel veel plezier haal uit mijn functie, geniet ik ook volop van het bestuursleven zelf. Ik heb nu al onwijs veel lieve mensen kennen, onder andere op de constitutieborrels. Deze borrels waren hetgeen waar ik het minst op was voorbereid toen ik aan mijn bestuursjaar begon, al betwijfel ik of het überhaupt mogelijk is om je hierop voor te bereiden. Hier heb ik mijn toch wel enigszins brutale alter ego ontdekt, want aan mij als secretaris de taak om me tussen alle prominente bierdrinkende bestuursleden door te wurmen en een zo lang mogelijk verhaal op te schrijven in het gastenboek om de nieuwe besturen te feliciteren. Een grote chaos, maar wel een hele gezellige chaos. Het bestuursleven bestaat natuurlijk uit meer dan alleen borrels (gelukkig of helaas?), we zijn als bestuur namelijk ook druk bezig met ons beleid. Nog iets wat geheel nieuw voor mij was: een beleid maken en dit uitvoeren. Ik voel me vereerd dat ik dit jaar zo’n grote inbreng heb in waar Awater zich mee bezighoudt. Het is heel bijzonder om met grote onderwerpen zoals studentenwelzijn en statuten bezig te zijn voor een vereniging die echt iets voor je betekent. Het bestuursweekend waarin we ons beleid hebben opgesteld en de jaarplanning hebben gemaakt is dan ook één van mijn favoriete herinneringen tot nu toe. Toen konden we namelijk echt bepalen wat wij belangrijk vonden en kreeg ons bestuursjaar een concrete invulling. Bovendien leerde ik toen de mensen waarmee ik het komende jaar intensief zou doorbrengen pas echt goed kennen.
Over deze vier bestuursgenoten gesproken, wat ben ik toch ongelofelijk trots op hen. Ik vind het heel leuk om te zien hoe verschillend we allemaal zijn en hoe goed we elkaar aanvullen. Aan het begin moesten we daardoor ook even aan elkaar wennen, maar inmiddels weten we precies wat we aan elkaar hebben. We zijn dan ook lekker direct naar elkaar, iets wat weer naar boven kwam toen we tijdens een bestuurstraining onze communicatiestijlen gingen analyseren en de trainers verbaasd toekeken hoe wij elkaar met weinig nuancering feedback gaven. Dit maakt dat we lekker effectief kunnen vergaderen. Ons record staat nu op één uur en drie kwartier, we zitten echt op die business. Ik weet nog goed hoe mij bij een bestuursinfoborrel werd verteld dat je in je bestuursjaar vrienden voor het leven maakt. Het blijft een gek idee dat je niet kunt kiezen met wie je in het bestuur komt en dat je toch een heel jaar intensief met elkaar doorbrengt, waardoor de vriendschap in het begin enigszins geforceerd voelt. Toch had ik dit bestuursjaar met niemand anders willen doen. Dirkje, Marieke, Gerben en Sanne zijn in korte tijd veel voor me gaan betekenen en ik ben dankbaar dat ik dit avontuur met hen mag beleven. Je komt jezelf best wel tegen in een bestuursjaar, doordat je veel aan het reflecteren bent. Dit kan soms heftig zijn, maar daarom is het fijn dat je ook op die momenten elkaar hebt. Het is jammer dat ze niet zoveel van pindakaas houden, dan had ik zeker geweten dat deze vriendschap voor altijd was.
Als je mij een jaar geleden had verteld dat ik nu secretaris van Awater zou zijn, had ik je waarschijnlijk (goedbedoeld) vierkant uitgelachen. Ik had nooit gedacht dat ik zo uit mijn introverte comfortzone zou kunnen stappen en de stap zou durven zetten om te solliciteren. Wat ben ik blij dat ik dat uiteindelijk wel heb gedaan. Toen ik solliciteerde, had ik nagenoeg alleen online activiteiten meegemaakt. De dynamiek is online toch wel heel anders dan fysiek en hoewel ik bijna geen activiteit heb gemist vorig jaar, was ik best een stille muis vanachter mijn scherm. Gelukkig was het enthousiasme van andere Awateraars genoeg om mij over de streep te trekken. Vanuit het vorige bestuur was het natuurlijk ook ingewikkeld om door middel van online impressies de nieuwe verantwoordelijken te kiezen voor de vereniging. Ik ben Inez, Menne, Laura en Martijn dan ook erg dankbaar voor hun vertrouwen in mij om een jaartje voor Awater te zorgen.
Voordat mijn bestuursgenoten beginnen te roepen: ‘’Twee woorden, negen letters: DUURT LANG!’’, zal ik langzaam een einde breien aan dit verhaal. Zoals jullie merken vind ik schrijven een stuk leuker dan foto’s maken. Ach, daarvoor ben ik ook secretaris denk ik. Nu het nieuwe jaar eraan komt, word ik extra sentimenteel van het opnoemen van alle mooie dingen die het bestuursjaar me tot nu toe gebracht heeft. Mijn excuses als iets té zoetsappig is geworden, maar goed, we mogen al lang blij zijn dat dit bestuursblog überhaupt online komt. Met alle mooie herinneringen op zak zal ik 2021 met een goed gevoel verlaten en proost ik op het nieuwe jaar (AAABIER!). Ik wil alle Awateraars heel erg bedanken voor hun betrokkenheid het afgelopen jaar, zelfs in tijden van crisis weten jullie te zorgen voor een gezellige en gastvrije sfeer binnen de vereniging en voor originele activiteiten. Zonder jullie was Awater niet hetzelfde. Ik kijk uit naar alle nieuwe herinneringen die we met elkaar mogen gaan maken aankomend jaar, Awater hoog!
Veel liefs,
Jaël
Secretaris 2021-2022