Om de zoveel tijden blikken we terug op wat we de afgelopen maanden allemaal beleefd hebben. In deze blog blikt onze secretaris Menne terug op het eerste halfjaar van besturen in tijden van corona, de hoogtepunten die er tot nu toe zijn geweest en het bekleden van de mooiste functie binnen het bestuur.
En dan ineens zit er alweer een halfjaar op. En wat voor een halfjaar was het. Toen ik een jaar geleden nadacht over een bestuursjaar had ik nooit kunnen voorspellen hoe dat eerste halfjaar als bestuur eruit zou gaan zien. Ik denk dat je sowieso van tevoren niet een volledig beeld kunt vormen van hoe het is om te besturen, maar onze onofficiële vijfde bestuursgenoot genaamd corona (ja, ik ben zelf ook een beetje klaar met al dat gepraat over corona, maar het speelt nou eenmaal een aardig grote rol in het afgelopen halfjaar dus ik kan het moeilijk vermijden) zorgt toch voor een hoop twist en turns die ik zelf nooit had kunnen bedenken. Het is dan misschien wel heel anders dan ik van tevoren verwacht had, maar zeker niet minder leuk!
Ondertussen heb ik al dertig bestuursvergaderingen mogen notuleren, elf ledenmails mogen schrijven, een stuk of tien keer het doolhof genaamd de Trans mogen trotseren voor het ophalen van de post en ik denk al meer dan honderd mails mogen sturen namens de studievereniging. Ik doe het ondertussen al een halfjaar, maar nog steeds krijg ik wel eens kriebels in mijn buik wanneer ik een mail mag afsluiten met ‘Menne Maaijen, Secretaris der studievereniging Awater’. Ook het schrijven van de tweewekelijkse ledenmail blijft plezierig, een plezier dat alleen nog maar groter wordt wanneer ik enthousiaste reacties krijg van leden. Het is en blijft nou eenmaal de mooiste functie die er is. #notulerenisnotuleven #eendagnietgenotuleerdiseendagnietgeleefd
Naast het geluk van de functie secretaris is besturen in het algemeen natuurlijk ook heel leuk en leerzaam. Het is super interessant en uitdagend om achter de schermen mee te mogen denken over het heden en de toekomst van de vereniging. Gelukkig hoef ik dat niet alleen te doen en heb ik drie fantastische bestuursgenoten waarmee ik lachend, gierend en brullend de bv’s doorkom. Het blijft bijzonder hoe erg we sinds mei, toen we elkaar op Zoom voor het eerst zagen als bestuursgenoten, naar elkaar toe zijn gegroeid en op elkaar in zijn gespeeld. Ik ben en blijf erg trots op wat we tot nu toe al voor elkaar hebben gekregen, en op de plannen die we hebben voor het tweede halfjaar, en ben erg dankbaar dat ik dit wilde avontuur aan heb mogen gaan met die drie toppers. Love y’all.
Helaas heeft corona dus een wat grotere vinger in de pap dit jaar dan we graag zouden zien. Zo is er heel dit collegejaar nog geen kans geweest om de nieuwe eerstejaars welkom te heten op de geliefde Awaterkamer. Zelf heb ik het geluk gehad om een paar keer langs te gaan op de kamer, maar het is toch niet hetzelfde zonder de goedkope nepkoffie uit de automaat en de gezelligheid van mede-Awateraars. Ook de maandelijkse fysieke borrels zijn er, met uitzondering van september, tot nu toe nog niet van gekomen dit jaar. Daarnaast moeten we het dit jaar wederom zonder Buitenlandse Reis doen. Waar we een tijdje nog de hoop koesterde dat dit door kon gaan, heeft de BRC afgelopen maand toch de knoop door moeten hakken om de reis af te lassen.
Maar goed, genoeg getreurd, want er zijn sinds we in juni zijn begonnen met het bestuurs- en het nieuwe Awaterjaar ook zeker al een aantal hoogtepunten voorbij gekomen. Allereerst hebben we een hele leuke introweek gehad, waarbij we met een groep eerste- en ouderejaars hebben kunnen poolen bij Hart van Utrecht. Dat was meteen een leuke gelegenheid om de nieuwe eerstejaars alvast wat beter te leren kennen en de eerste indruk te krijgen van de fantastisch gezellige groep die we erbij hebben gekregen. Andere hoogtepuntenun waren voor mij de activiteiten met Geert Buelens en Joost de Vries, twee activiteiten waar ik met leuke herinneringen en trots op terug kan kijken. Een andere activiteit waar ik met trots op terugkijk is het Literair Diner. Het was best spannend om daar een online variant voor te organiseren, maar ik ben ontzettend trots en tevreden met wat de LitCie voor elkaar heeft gekregen. De eerste activiteit georganiseerd door een commissie die ik mag coördineren had niet beter kunnen gaan! Ook de Muzikale Avond staat hoog op het lijstje. Het was destijds fantastisch fijn om weer eens fysiek samen te kunnen komen met mede-Awateraars en daar heb ik dan ook erg van genoten. Ik heb die avond zelfs mijn presenter-skills nog een beetje kunnen ontwikkelen, watch out Rik van der Westerlaken. Over Rik gesproken, het laatste hoogtepunt vond vorige week plaats, toen we Wie is de Mol? hebben mogen spelen met Awater. Ook dat was best spannend van tevoren, maar was achteraf een groot succes. Tevreden over het verleden kijk ik met een enthousiaste blik uit naar het tweede halfjaar!
Hoewel corona natuurlijk voor wat teleurstellingen en tegenvallers zorgt in een bestuursjaar, biedt het ook een hoop uitdaging. Toen ik in april besloot te solliciteren voor het bestuur had ik nooit kunnen bedenken wat voor een factor de plaag zou spelen in de vele beslissingen die tijdens de BV’s op maandagmorgen gemaakt moeten worden. Het maakt het (denk ik, met zekerheid kan ik het niet zeggen want ik heb alleen maar mogen besturen in tijden van corona) soms wat lastiger, maar ook alleen maar unieker. De unieke situatie zorgt ook voor uniek besturen, en dat is alleen maar heel leerzaam en waardevol. Een tijdje terug had ik het er nog over met m’n lieve bestuursgenoten. Voor je bestuursjaar is het soms wat jammer dat het valt in een coronajaar, maar voor een coronajaar hebben we erg het geluk dat we het bestuur hebben als afleiding, motivatie en uitdaging.
Zo halverwege het jaar heb ik er dus al een hoop positieve herinneringen bijgekregen. Morgen mag ik m’n mooie secretarisslinger weer om m’n nek doen om bij de HALV wederom terug te blikken en vooruit te kijken (deze bestuursblog was alvast een soort oefenrondje). Gelukkig hebben we nog even te gaan in dit jaar, want ik ben nog absoluut niet klaar om het besturen over te dragen. Ik heb ontzettend veel zin om verder te gaan, de strijd aan te gaan met de complicaties van corona, en te proberen het tweede halfjaar net zo top te maken als het eerste. Dit coronajaar is dan misschien wel jammer van mijn bestuursjaar, maar m’n bestuursjaar en Awater zijn wel het mooiste aan dit coronajaar. Daar hou ik aan vast, en op die noot: op naar de tweede helft!